Η καθημερινή ζωή είναι γεμάτη προβλήματα. Πολλές φορές βρισκόμαστε μπροστά σε καταστάσεις , που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε και είτε αντιδρούμε αυθόρμητα , γιατί η αντίδραση μας αυτή έχει αποτελέσματα, ή η κατάσταση μας ξεπερνά και δεν προχωρούμε σε πράξεις παρά εμφανίζουμε διάφορες συμπεριφορές , που φαινομενικά είναι άσχετες με την κατάσταση που αντιμετωπίζουμε αλλά επηρεάζουν γενικότερα τη ζωή μας.
Ο καθένας μας ζει με τα συναισθήματα του με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο. Ο τρόπος που βιώνουμε τα συναισθήματα μας είναι μέρος του χαρακτήρα μας, πολλές φορές καθορίζουν και ολόκληρους τομείς της προσωπικής μας ζωής. Ο ένας , όταν βρίσκεται αντιμέτωπος με ζήλεια υποχωρεί και καταλαμβάνεται από μελαγχολία. Ο άλλος όταν αδικείται δεν εκφράζει τον θυμό του και αποσύρεται. Ο τρίτος καταφεύγει σε ψυχαναγκαστικές πράξεις για να αντιμετωπίσει το άγχος που τον κατακλύζει.
Το ερώτημα είναι γιατί. Γιατί όταν βιώνουμε συγκεκριμένα συναισθήματα διαφορετικά για τον καθένα μας αντί να τα ονομάσουμε και να τα φέρουμε μέσα στις σχέσεις από τις οποίες προκαλούνται και τις οποίες επηρεάζουν, επιλέγουμε πολλές φορές να τα αγνοούμε και να ενεργούμε σαν να μην υπάρχουν αποδίδοντας τις διαθέσεις μας σε άλλες αιτίες.
Η απάντηση είναι ότι κάθε συναίσθημα έχει διαφορετική ποιότητα για τον καθένα μας. Σχετίζεται και επηρεάζει την προσωπική του ιστορία. Ο φθόνος , ο οποίος βιώθηκε στην παιδική ηλικία και δεν εκφράστηκε ή εκφράστηκε και τιμωρήθηκε είναι δύσκολο να αναγνωριστεί και να βιωθεί στην ενήλικη ζωή. Μας απειλεί με το αίσθημα του αβοήθητου όπως όταν είμαστε παιδιά.
Τα συναισθήματα , που αισθανόμαστε και μας απειλούν δεν φτάνουν στο επίπεδο της συνείδησης μας. Είναι σαν ένας διακόπτης να κλείνει και να συσκοτίζονται οι αιτίες και τα αποτελέσματα. Τότε μιλάμε για δυσπροσαρμοστική συμπεριφορά. Πολλά από αυτά τα συναισθήματα, με ιδιαίτερη ποιότητα και βαρύτητα για τον καθένα μας μπορεί να γίνουν αντιληπτά από τους άλλους, τους φίλους και τους κοντινούς μας και να εκφραστούν. Όταν τα συναισθήματα εκφράζονται και γίνονται αποδεκτά από τους σημαντικούς άλλους στη ζωή μας τότε παύουν να μας απειλούν και αποφορτιζόμαστε. Μπορούμε να ζούμε με αυτά χωρίς τον φόβο ότι θα μας παρασύρουν ή ότι οι άλλοι θα μας τιμωρήσουν και θα μας απομονώσουν όπως όταν είμαστε παιδιά. Ο λόγος που οι φίλοι και η ποιότητα της φιλίας που είμαστε ικανοί να δημιουργήσουμε και να αντέξουμε είναι πολύτιμη είναι διότι τα συναισθήματα μας μπορούν να εκφράζονται με ασφάλεια στα πλαίσια της σχέσης. Η πραγματική φιλία είναι αποκαλυπτική.
Εάν τα συναισθήματα δεν βρουν τα κανάλια έκφρασης και κάποια στιγμή χρειαστεί να αντιμετωπίσουμε δύσκολες συναισθηματικά καταστάσεις τότε η λύση επιλογής μπορεί να είναι η Συμβουλευτική ή η Ψυχοθεραπεία εάν εμφανιστούν συμπτώματα στη συμπεριφορά μας.
Ο στόχος μιας ψυχοθεραπείας είναι να αποκτήσουμε τη δύναμη να αναγνωρίζουμε και εκφράζουμε τα συναισθήματα μας στις σχέσεις μας και πολύ περισσότερο να φτάσουμε στη συναισθηματική μάθηση, όχι μόνο να τα βιώνουμε αλλά να εμπλουτίζουν τη ζωή και τις σχέσεις μας με ένα νέο προσαρμοστικό τρόπο.
Τελικά όλοι αυτό θέλουμε να ζούμε μια ζωή πλήρη και ενδιαφέρουσα, που περιέχει όλες τις χαρές και όλες τις λύπες μας, χωρίς να μας περισσεύει τίποτα.
