Η συμβουλή είναι απόλυτα σωστό να αιτείται και να παρέχεται στη σωστή της θέση. Όταν αντιμετωπίζεται κάποιο πρόβλημα που απαιτεί ειδική γνώση συνήθως ζητείται η γνώμη και η συμβουλή του ειδικού. Ένα καλό παράδειγμα είναι οι νομικές συμβουλές , οι οποίες ζητούνται από το δικηγόρο προκειμένου να συστήσει τις διαδικασίες που πρέπει να ακολουθηθούν σύμφωνα με το νόμο.
Ωστόσο σε συναισθηματικά προβλήματα, η συμβουλή μπορεί να είναι αχρείαστη ή λάθος να δοθεί. Ο πρώτος λόγος είναι ότι κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τις συνέπειες. Δεν υπάρχουν έτοιμες εφαρμοζόμενες διαδικασίες στα συναισθήματα. Μία κίνηση μπορεί να παράγει μια αλυσιδωτή αντίδραση και το αρχικό πρόβλημα ή η σύγκρουση να μην επιλυθεί αλλά να μεταμφιεστεί ή να μετατεθεί αλλού. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι στη Συμβουλευτική επιδιώκεται το άτομο να αναλαμβάνει την ευθύνη των αποφάσεων, αφού πρώτα αναλυθούν και συνειδητοποιηθούν οι βαθύτερες αιτίες του προβλήματος. Αυτές που δεν είναι προφανείς και βρίσκονται για κάποιο λόγο στην αφάνεια ή καλύτερα είναι ανεπίγνωστες. Ο τελευταίος και πιο σημαντικός λόγος είναι ότι η συμβουλή σε συναισθηματικά προβλήματα σπανίως συναντά το στόχο της. Δεν ακολουθείται και δεν φέρνει αποτέλεσμα. Τουναντίον η διευκρίνιση των συναισθηματικών παραγόντων, που εμπλέκονται σε ένα πρόβλημα, μπορεί να καταστήσει τη συμβουλή αχρείαστη.
Πολλές φορές τα ζητήματα, που τίθενται στο πλαίσιο μιας συμβουλευτικής είναι σε πρώτο επίπεδο απλά και εντυπωσιάζει το γεγονός ότι αυτός που ζητάει τη συμβουλή βρίσκεται ανάμεσα σε ένα ναι και ένα όχι. Ένα καλό παράδειγμα είναι οι συμβουλές στη καθημερινότητα. Η αναζήτηση συμβουλών για ερωτήματα όπως , να κάνω αυτό το ταξίδι, να επιλέξω αυτή ή την άλλη εργασία, να αντιδράσω άμεσα σε κάτι που με φορτίζει ή ακόμα πιο σοβαρά να τερματίσω ή να συνεχίσω μια σχέση, που δεν με ικανοποιεί εντυπωσιάζουν με την απλότητα και αναρωτιόμαστε γιατί το άτομο προσφεύγει στη συμβουλή, ενώ έχει έτοιμη την απάντηση την αναζητεί. Η προφανής απάντηση είναι ότι το άτομο γνωρίζει τη σωστή απάντηση αλλά δυσκολεύεται να την ακολουθήσει. Υπάρχει κάποιος βαθύτερος λόγος για αυτή τη σύγκρουση , ο οποίος πρέπει να είναι και ισχυρός.
Τις περισσότερες φορές, που τα άτομα αναζητούν τις υπηρεσίες της Συμβουλευτικής δεν αναζητούν συμβουλή αλλά τους βαθύτερους λόγους, που δεν μπορούν να ακολουθήσουν την επιταγή της λογικής τους, το προφανές των πράξεων, που παράγει η συμβουλή, το οποίο αναζητούν αλλά και το αποφεύγουν.
Το αίτημα της Συμβουλής είναι στις περισσότερες περιπτώσεις η διερεύνηση της συναισθηματικής σύγκρουσης, η οποία βρίσκεται θαμμένη και η οποία πρέπει να επιλυθεί, για να επιτύχει το άτομο να ακολουθήσει το δρόμο της λογικής.
Ο σκοπός της Συμβουλευτικής είναι να δώσει νόημα και έκφραση στη συναισθηματική σύγκρουση και ο ίδιος ο Συμβουλευόμενος να επιλέξει το δρόμο του, να ακούσει τον ίδιο τον εαυτό του να τον συμβουλεύει.
